Marcus 10:46-52
 46 Ze kwamen in Jericho. Toen hij met zijn
leerlingen en gevolgd door een grote menigte weer uit Jericho vertrok,
zat daar een blinde bedelaar langs de weg, een zekere Bartimeüs, de zoon
van Timeüs.
47 Toen hij hoorde dat Jezus uit Nazaret voorbijkwam, begon hij te schreeuwen: ‘Zoon van David, Jezus, heb medelijden met mij!’
48 De omstanders snauwden hem toe dat hij zijn
mond moest houden, maar hij schreeuwde des te harder: ‘Zoon van David,
heb medelijden met mij!’
49 Jezus bleef staan en zei: ‘Roep hem.’ Ze riepen de blinde en zeiden tegen hem: ‘Houd moed, sta op, hij roept u.’
50 Hij gooide zijn mantel af, sprong op en ging naar Jezus.
51 Jezus vroeg hem: ‘Wat wilt u dat ik voor u doe?’ De blinde antwoordde: ‘Rabboeni, zorg dat ik weer kan zien.’
52 Jezus zei tegen hem: ‘Ga heen, uw geloof heeft u gered.’ En meteen kon hij weer zien en hij volgde hem op zijn weg. Als gelovige ben ik toch nog wel iemand die aan de kant blijft staan. Ik laat mij beïnvloeden door de omstanders, zie onderstaande Bijbel teksten:
48 De omstanders snauwden hem toe dat hij zijn
mond moest houden,
maar hij schreeuwde des te harder: ‘Zoon van David,
heb medelijden met mij!’
48 “Shut up!” some of the people yelled at him,
But he only shouted the louder, again and again, “O Son of David, have mercy on me!”
48 Many people criticized the blind man and told him to be quiet. But he shouted more and more, “Son of David, please help me!”
Alleen Bartimeüs liet zich niet door de omstanders van de wijs brengen of intimideren, nee
Bartimeüs riep , schreeuwde juist nog harder!! Bartimeüs had het lef om tegen de omstandigheden, de mensen, zijn zwakte, zijn handicap in te gaan en om Jezus te roepen.
Die lef bracht uiteindelijk zijn redding.
Bartimeüs durfde dus, durf ik ook om op te staan en Jezus te roepen, terwijl iedereen roept dat ik mijn mond moet houden, stil moet blijven?
Bartimeüs koos er voor om nog dichter naar God te gaan.
Wie is de ieder dan bij mij? Niet de mensen om mij heen. Nee mijn innerlijke stem, mijn angstige gedachte, mijn innerlijke rugzakje.
Door het innerlijke stem 'Houd je mond!' is mijn levens passie behoorlijk gedaald, ik ben voornamelijk als een robot aan het leven.
Ik kwam de volgende site tegen op het internet 'Mis je doel niet! ' daar wordt uit gelegd waardoor 'ik' of 'je' zo leef(t) leef, zonder 'passie'
Ondanks ik geloof gebruik ik de Heilige Geest nog niet in mijn leven om mijn leven echt te besturen.
De Heilige Geest laat zich wel aan mij zien, maar het besturen van mij. Dat laat ik nog niet toe.
Afgelopen zondag vroeg de aanbidding zangeres tegen iedereen: " Laat je Jezus als bijrijder in je auto? Of..... geef je Jezus de stuur en geef je Jezus de volledige controle over je leven?"
Durf ik nog dichter naar God te gaan?
"You are as close to God as you choose to be"
|
||||||
Geen opmerkingen:
Een reactie posten